Πολλές φορές οι άνθρωποι μπορεί επιστρέφουν στην οικεία πολυθρόνα των συνεδριών, παρότι έχει ολοκληρωθεί στο παρελθόν η ψυχοθεραπεία που ακολουθούσαν.
Συχνά φέρνουν έναν προβληματισμό, μήπως κάνουν ένα πισωγύρισμα, μήπως η θεραπεία τελικά δε βοήθησε ή μήπως υπάρχει μια μορφή εξάρτησης από τη θεραπευτική σχέση. Οι λόγοι που μπορεί ένα άτομο να αισθανθεί την ανάγκη να συναντήσει ξανά την ψυχολόγο του είναι ποικίλοι. Η ένδειξη για έναν νέο κύκλο ψυχοθεραπείας είναι σε αυτή την περίπτωση υπό διερεύνηση.
Όταν η ατομική ψυχοθεραπεία φτάνει στο τέλος της, το θεραπευόμενο άτομο πατάει ξανά στα πόδια του. Έχει ασχοληθεί με ό,τι το απασχολούσε κατά την έναρξη της θεραπείας. Έχει θέσει τους δικούς του θεραπευτικούς στόχους. Έχει δουλέψει πάνω σε αυτούς μαζί με βοήθεια της ψυχοθεραπεύτριας του. Στη φάση της ολοκλήρωσης της θεραπείας έχει στα χέρια του μια καλή «εργαλειοθήκη» και ξέρει πώς να την χρησιμοποιήσει. Έχει μάθει να αντιμετωπίζει εσωτερικές και εξωτερικές δυσκολίες. Έχει επίγνωση των δυνατών και λιγότερο δυνατών πλευρών του. Έμαθε να εκτιμά και να βασίζεται στους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή του.
Λόγοι έναρξης νέου κύκλου ψυχοθεραπείας
Η επιστροφή στη θεραπευτική πολυθρόνα μπορεί να καθρεφτίζει μια σημαντική απόφαση για την οποία το άτομο αισθάνεται την ανάγκη υποστήριξης. Τέτοιες αποφάσεις είναι πολύ φυσιολογικό να συνοδεύονται από θετικά συναισθήματα, αλλά και από αισθήματα ανησυχίας, αμφιβολίας, ανασφάλειας. Για παράδειγμα η απόφαση συμβίωσης, η επιθυμία απόκτησης παιδιών, η μετανάστευση. Στη φάση αυτή μπορεί να χρειάζεται ένας αριθμός συνεδριών με στόχο την επεξεργασία των συναισθημάτων και των προβληματισμών που συνδέονται με τη νέα απόφαση.
Ένας άλλος λόγος επιστροφής μπορεί να είναι ένα ξαφνικό γεγονός που προκαλεί μια προσωπική κρίση. Για παράδειγμα η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, η είσοδος στην ανεργία, ένας χωρισμός. Τότε η εσωτερική ισορροπία και η ροή της καθημερινότητας διαταράσσονται. Η ψυχοθεραπεύτρια είναι εκεί για να αντέξει μαζί με την πελάτισσα της τη δύσκολη φάση που περνάει. Θα εστιάσει μαζί της στα συναισθήματα που αναδύονται. Θα δώσει χώρο και χρόνο σε προβληματισμούς και ανησυχίες. Σε αυτή τη φάση μπορεί να ανοίξει ένας νέος κύκλος ψυχοθεραπείας. Έτσι θα υπάρξει αποδοχή της νέας κατάστασης και η μετάβαση σε μια καινούρια ισορροπία. Η ψυχοθεραπεύτρια γίνεται για άλλη μια φορά συνοδοιπόρρισα.
Τέλος η επιστροφή μπορεί να σημαίνει επιστροφή σε θέματα που έχουν ανοίξει μεν, δεν δουλεύτηκαν δε στην τελευταία ψυχοθεραπεία. Ίσως επειδή το θεραπευόμενο άτομο δεν ήταν έτοιμο. Ίσως επειδή κάτι συνέβη στο μεταξύ στη ζωή του και τα έφερε ξανά στην επιφάνεια.
Όπως και να έχει σε καμία περίπτωση η επιστροφή στο θεραπευτικό δωμάτιο δε χρειάζεται να είναι λόγος ανησυχίας. Αντιθέτως δείχνει, ότι το άτομο βρίσκεται σε επαφή με τον εαυτό του και τα συναισθήματα του. Και ότι δεν θέλει να τα αγνοήσει.
